tag:blogger.com,1999:blog-44559858941544733432024-03-13T20:20:42.481-07:00∞Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-78037416398872552682015-02-02T06:35:00.000-08:002015-02-02T06:35:56.662-08:00Páxina de tolemia<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/BmTBg0rq2No/0.jpg" src="http://www.youtube.com/embed/BmTBg0rq2No?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">A Tribute to Kinugasa and his experimental film "A page of madness" made in 1926. It was lost for 45 years until being rediscovered in his storehouse in 1971.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">All images belong to Kurutta Ippēji. </span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Music: Antón M. Dubra - Páxina de tolemia</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">The film editing with music provides a new visual interpretation of the tape.</span>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-37936963008546538252012-12-08T10:38:00.000-08:002012-12-08T10:38:01.715-08:00I wanna be that man...you can change me once again.<div style="text-align: center;">
<b><i>I'm tired of nosebleeds and losing teeth in my dreams.</i></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Tq2x-_jw28c/UMOIZr4hsYI/AAAAAAAAAJA/Hg8lzHjhaL8/s1600/182331_10151351707514595_528972544_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-Tq2x-_jw28c/UMOIZr4hsYI/AAAAAAAAAJA/Hg8lzHjhaL8/s400/182331_10151351707514595_528972544_n.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b>Help me to choose the exit door ... where you can't look me in the eyes and start to mourn.</b></i></div>
Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-74023493089120036142012-10-08T10:53:00.003-07:002012-10-08T10:53:31.353-07:00Charlie<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/YodQ9Dd9huE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-32252598182734254942012-05-01T05:00:00.002-07:002012-05-01T05:01:47.131-07:00Nova Creación<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object width="320" height="266" class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://i.ytimg.com/vi/jSP9_39GjQ4/0.jpg"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/jSP9_39GjQ4?version=3&f=user_uploads&c=google-webdrive-0&app=youtube_gdata" />
<param name="bgcolor" value="#FFFFFF" />
<embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/jSP9_39GjQ4?version=3&f=user_uploads&c=google-webdrive-0&app=youtube_gdata" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object></div>
<br />
<br />
<a href="http://youtu.be/jSP9_39GjQ4" target="_blank">Temple's Destruction</a>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-72026576037174295782012-02-13T17:02:00.000-08:002012-02-13T17:02:55.996-08:00Borrando 2010O faro que ves na distancia diche por onde ir.<br />
<div>
Alguén chegou até alí e logo tomou a dirección contraria.</div>
<div>
Preguntéille por qué.<br />
Non houbo resposta.</div>
<div>
Cara onde iría? Pregunteime.</div>
<div>
E permanezo atento, agardando un sinal dende o faro.<br />
-</div>
<div>
Tes medo de achegarte.</div>
<div>
Vícheste só, sentado nesta fría pedra escoitando o mar que che rodeaba.</div>
<div>
Luces, asfalto, fume ao lonxe... Seguirás aquí agardando por se algún día volta aquel "alguén".</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-U5ro_bBXRKU/TzAIt77BHVI/AAAAAAAAAEk/M9UPGwzANdM/s1600/IMG_0797.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-U5ro_bBXRKU/TzAIt77BHVI/AAAAAAAAAEk/M9UPGwzANdM/s400/IMG_0797.JPG" width="400" /></a></div>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-76339836759362132492012-02-07T07:35:00.000-08:002012-02-07T07:35:57.737-08:00A lembranza perdida apaga o cansancio descoñecidoCreo que non gosto do dadaísmo...<br />
<br />
Tarde<br />
Memoria<br />
Medrar<br />
Rápido<br />
Tempo<br />
Primeira<br />
Cansancio<br />
Descoñecido<br />
Apagar<br />
Perdida<br />
Lembranzas<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-2ZQF9G3gIOs/TzFEA0D8ufI/AAAAAAAAAE0/d9wUvGtDUyY/s1600/IMG_1086.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-2ZQF9G3gIOs/TzFEA0D8ufI/AAAAAAAAAE0/d9wUvGtDUyY/s400/IMG_1086.JPG" width="400" /></a></div>
<br />Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-29090966054009198242012-02-06T10:02:00.000-08:002012-02-06T10:02:20.428-08:00<i>Unha é a verba, o Pai da luz de todo, o que veu do silencio, mentres descansa o silencio. Aquel cuxo nome está nun invisíbel símbolo. Un misterio agochado, invisíbel veu:</i><br />
<br />
<br />
<div align="center">
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII</div>
<div align="center">
EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE</div>
<div align="center">
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO</div>
<div align="center">
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU</div>
<div align="center">
EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE</div>
<div align="center">
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA</div>
<div align="center">
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO</div>
<div align="center">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-QYKZhJ1cDP4/TzAUlqztmiI/AAAAAAAAAEs/mROLIIDid80/s1600/IMG_2494.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-QYKZhJ1cDP4/TzAUlqztmiI/AAAAAAAAAEs/mROLIIDid80/s400/IMG_2494.JPG" width="400" /></a></div>
<div align="center">
<br /></div>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-55216804142070560412011-10-22T06:32:00.000-07:002011-10-22T06:32:29.476-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; font-family: verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px;"><i><span class="Apple-style-span" style="color: white;">"Knowledge of life in the astral world leads us to a conclusion of fundamental importance, namely that the physical world is the product of the astral world" - Rudolf Steiner</span></i></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-8WARqKir_IE/TqLFXm3TpAI/AAAAAAAAAD0/OY8NnFbEr_Q/s1600/285088_10150324102629595_646984594_9305857_2308859_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-8WARqKir_IE/TqLFXm3TpAI/AAAAAAAAAD0/OY8NnFbEr_Q/s400/285088_10150324102629595_646984594_9305857_2308859_n.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana, arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px;"><i><br />
</i></span></span>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-62293772716606612542011-10-21T09:45:00.000-07:002011-10-21T09:45:51.026-07:00Palabra de Antón DubraDe cando os vellos chamábanme neno e os nenos chamábanme vello.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-CSSE4MGv8Y0/TqGhrAB-evI/AAAAAAAAADs/7A5BfqHlzv4/s1600/metal.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-CSSE4MGv8Y0/TqGhrAB-evI/AAAAAAAAADs/7A5BfqHlzv4/s400/metal.jpg" width="334" /></a></div><div><br />
</div>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-83523516029846682492011-10-21T07:08:00.000-07:002011-10-21T07:10:38.059-07:00Estás a perder a túa Vitamina C<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-7Ypw2t2IlCs/TqF8khT3e9I/AAAAAAAAADk/G7_rxCDzpHY/s400/IMG_0621.JPG" width="400" /></div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=9a1NhRbNJ_Y&feature=related">http://www.youtube.com/watch?v=9a1NhRbNJ_Y&feature=related</a>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-29816456730219053062011-10-10T13:08:00.000-07:002011-10-10T13:08:58.285-07:00Cando só te preocupabas de onde cuspir o meu semen.Esta noite lembréime do teu derradeiro conto, aquel co que xa non me puiden rir, porque sabía o que viña despois.<br />
<br />
Deixei, simplemente, que me violaras a mente.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-wHpq1EbX3v8/TpNQiHVuc1I/AAAAAAAAADg/D8ei7iF4qdE/s1600/IMG_2144.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-wHpq1EbX3v8/TpNQiHVuc1I/AAAAAAAAADg/D8ei7iF4qdE/s400/IMG_2144.JPG" width="400" /></a></div>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-84942686289456377302011-10-04T16:09:00.000-07:002011-10-04T16:09:12.047-07:00Encher páxinas en branco. Espiritualidade?Fai tempo creo que coñecín a unha persoa de firmes principios, moi segura de si mesma e dunha moral que dependía do alcol que levara en sangue. A verdade é que nunca dicía nada que ninguén ouvira antes, mais toda verba que saía polos seus beizos sería digna de analizar polos grandes psicoanalistas e filósofos. Tiña cualidades moi variopintas en diferentes campos das artes abstractas e podía estar tranquilo sen mover nin un só músculo do seu corpo cando unha ameaza estaba preto.<br />
A súa visión da vida e a súa filosofía intrínseca manifestábase nun <u>caderno onde o futuro estaba escrito.</u> Non era gran cousa nin de cor rechamante. Tampouco o gardaba coma un tesouro, oculto para o resto dos mortais que puideran avistar tal "diario do futuro" entre as cousas do seu escritorio, mais existía un complexo problema: Entrar na súa habitación non era doado, e unha vez dentro, todo estaba espallado, case caótico.<br />
As facultades do corpo etéreo de cada forma unipersoal de nós, a chave para abrir a porta da habitación que ten unha única forma moldeada con infinitas copias que percibimos intuíndo de xeito distinto cando procuramos un camiño. Esas facultades que podemos chegar a ter, poden sentirse cando realizamos un traballo de meditación e asimilación de cousas futuríbeis na nosa conciencia.<br />
Penso que dalgún xeito ou outro, todo o mundo estivo dentro ou chegará a estar. Ser dono da habitación e ordeala.<br />
<br />
Outra cousa moi diferente é ter a capacidade de <u>atopar ese libro, abrilo e pasar a páxina malia que estea en branco e procurar o xeito de que se encha.</u><br />
<u><br />
</u><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-zbbHqKrIAmY/TouRwLmCNAI/AAAAAAAAADc/SkAo_gKpE3k/s1600/IMG_0973.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-zbbHqKrIAmY/TouRwLmCNAI/AAAAAAAAADc/SkAo_gKpE3k/s400/IMG_0973.JPG" width="400" /></a></div>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-16211989006423753232011-09-27T13:34:00.000-07:002011-09-27T13:34:55.430-07:00Arte da confusión.<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">As apertas q só me dabas cando todo ía mal, </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">lémbranse máis que as facianas do banal.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Esas que coñecimos todos xuntos,</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">e pecamos de confundilas nos nosos mundos...</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-EH4x3ynb9zk/ToIzUAmUfTI/AAAAAAAAADY/vVtYJRu3FJc/s1600/IMG_0563.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-EH4x3ynb9zk/ToIzUAmUfTI/AAAAAAAAADY/vVtYJRu3FJc/s1600/IMG_0563.JPG" width="320" /></a></div>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-66326001092022076092011-08-06T09:10:00.000-07:002011-08-06T09:10:12.823-07:00O día que cambie todo ti serás o primeiro en enterarte.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-D-fhu-lrE8U/Tj1nLajjZ5I/AAAAAAAAADQ/qaitDJdLESI/s1600/195891_10150159144399595_646984594_8056594_4502538_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-D-fhu-lrE8U/Tj1nLajjZ5I/AAAAAAAAADQ/qaitDJdLESI/s320/195891_10150159144399595_646984594_8056594_4502538_n.jpg" width="320" /></a></div>Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-65537381907887087382011-08-06T08:56:00.000-07:002011-08-06T08:56:21.724-07:00HTEYK<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/iMgJln21vNw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>Mellor escoitar con cascos.Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4455985894154473343.post-45484741390271198062011-07-26T18:33:00.000-07:002011-07-26T18:33:19.998-07:00No sitio e momento exactos.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-6cWIe_brR14/Ti9dClszmjI/AAAAAAAAACk/6epcB9DTg_E/s1600/199415_10150166767254595_646984594_8124625_6896588_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-6cWIe_brR14/Ti9dClszmjI/AAAAAAAAACk/6epcB9DTg_E/s320/199415_10150166767254595_646984594_8124625_6896588_n.jpg" width="320" /></a></div>Parouse o tempo, as luces apagáronse e tan só podía escoitar as notas do q soaba neses intres na radio do coche. Unha escuridade bordeaba e forzaba á vista, borrosa, paralizada e fixada nun punto da lúa dianteira. O q podían ver os meus ollos, no centro, era a viva imaxe de cando a coñecín, mesturado con momentos tristes e outros fermosos. Dinme conta rápidamente de que non quería sair dese cruce atemporal de lembranzas, que me atrapaba e producíame unha sensación de viaxante do tempo, ca realidade fóra do círculo escuro aberto polos meus ollos, paralizada, cal paseo astral do alma.<br />
Ás veces, cando tes que esquecer momentos, persoas ou feitos da túa vida cos que non tiveches relación musical algunha, e polo tanto non hai frecuencias sonoras que alteren o teu sentido da percepción da realidade con estas, é moito máis sinxelo facelas desaparecer das túas lembranzas. E cando non é así, asociamos sons, cancións, melodías asubiadas, risas... Do contrario estaría a falar dun filme mudo, o cal, eu non concebiría q ocorrese, co "audio" en "mute".<br />
Soa un cláxon q fai "espertarme" de xeito repentino nese cruce, nese semáforo, no que non me din conta de que se puxera en verde. Non lle din importancia...A min pásame bastante iso de quedarme "colgado", así que seguín o meu camiño escoitando a canción e sorrindo sen saber se era por mágoa ou por felicidade. O caso é que ao dar a volta ao cruce alí estaba, camiñando rápido, con presas, coma sempre, con cara cansa, pelo recollido e pretendíamos ser descoñecidos.<br />
Ás veces soño que aínda estou no semáforo do cruce, teño centos de anos e non se pon nunca en verde.Antón M. Dubra Todòhttp://www.blogger.com/profile/08713134083006988827noreply@blogger.com2